#3

(Hoera) School!


Haha het ziet er naar uit dat ik elke week me blog ga updaten, maar ik zou dingen op moeten schrijven omdat ik nogal wat dingen vergeet zo nu en dan. Maar ik zal beginnen met vertellen, ik heb inmiddels al heel wat schooldagen gehad, en laat me een paar punten duidelijk maken:

1. Een high school in Amerika is net zoals je het verwacht
2. Iedereen is aardig (nou ja, tegen uitwisselingsstudenten dan)
3. Schoollunch is zo erg dat zelfs een Ethiopiër het met tegenzin zou eten
4. Het plezier van het rijden in een schoolbus is overschat.

Dit ben ik voor de ingang van de school:

Ik sta bij een mast waar een Amerikaanse vlag aan hangt, kun je helaas niet zien :<

In een van mijn tripjes naar het toilet heb ik de volgende foto's kunnen maken van de binnekant van de school:

Gang boven

Gang onder

Kluisjes (ik heb de tweede van rechts, middelste rij :D)

Kantine, maar alle stoelen en tafels zijn al opgeruimd omdat de pauze een tijd voorbij was

Lekker irritant die foto's onder elkaar, ik kan er niks naast zetten, lang leve blogger.com (:

Ik heb op deze school al meer "aparte" mensen gezien dan ik ooit op mijn scholen in Nederland heb gezien. We hebben hier zelfs een cowboy waarvan zijn hoed het enige is dat ontbreekt (omdat je geen hoofddeksels mag dragen in school) hij heeft me wat foto's laten zien van wat hij beoefend, het is rodeorijden op stieren en paarden. Hij doet mee aan wedstrijden en hij vangt zelfs kalven met een lasso vanaf een paard! Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was van dat. Ik vroeg hem of hij wel eens echt gewond was geraakt, na wat gebaren te maken naar zijn been en nadenken zei hij: yes.

De school heeft regels net als in Nederland: geen mobieltjes, geen muziek in de les (wat ik natuurlijk toch wel zie) maar wat wel opviel was de regel dat je geen tas in de klas mag hebben. Alleen boeken, tassen laat je in je kluis!

"Your accent is awesome!"

Als je van Europa komt ben je gewoon interessant hier. Dat heb ik gemerkt aan alle mensen die naar me toe kwamen en bijna allemaal de vraag hadden: "how do you like it here?". Ik heb een vast antwoord bedacht op deze vraag omdat deze standaard gesteld wordt. Ik ben niet de enige allochtoon daar, we hebben nog meer uitwisselingsstudenten die voor een jaar hier op school zitten, Gabriela (meisje van Brazilië), Vanesse (meisje van Duitsland) en Tjorge (jongen uit Duitsland, het is geweldig om mensen zijn naam te zien lezen en het proberen uit te spreken, ze zeggen het als "thorgay").

Omdat deze school geen jongensteam heeft voor tennis ben ik maar hulptrainer/manager van het meisjestennisteam geworden, wat leuk is! Alleen blijft het jammer dat ik niet echt kan spelen natuurlijk. Je leert er wel mensen kennen. Vijf keer in de week tennis na school, het is gezellig.

Hoe goed ik ook Engels wil spreken, mijn stomme Nederlandse accent blijft merkbaar. Ik haat het als Nederlanders Engels praten, we spugen de taal uit als het ware, maar hier vinden ze het gaaf. Dit zijn een paar uitspraken die ik gehoord heb:

"Wooooow just talk more! Anything!"

"You say everything cool!"

"I have to keep this guy talking"

"I love your accent"

"You're accent is awesome!"

Die laatste riep een meisje door de klas nadat ik mijn presentatie gegeven had x)

Leerlingen zijn veel meer open dan Nederlanders, wij zijn maar verlegen vergeleken met hun. En kinderen rijden daar auto's wat een slecht idee is want zodra ze een bekende zien in een andere auto, gaan ze kloten. Harder rijden/toeteren/uit het raam roepen, het is dus een goed idee om te wachten met rijbewijzen uitkeren aan mensen die 18 jaar en ouder zijn. 

School dagen

Dit ga ik morgen schrijven (hopelijk)

#2

Mijn nieuwe huis

Die avond reed ik naar huis samen met mijn gastvader Jan in de Corvette. Het Amerikaanse landschap is heel anders dan het Nederlandse! Toen we door de stad reden was er een man die zijn duim opstak naar ons en riep:  "great car!". Dat was nog iets wat ik nog nooit had gezien in Holland, vreemden die je auto een compliment geven.Toen we aankwamen in het huis was ik aangenaam verrast, het was een prachtig huis met ruime kamers en een mooie omgeving (de omgeving zag ik de dag daarna pas omdat het donker was). Nadat Jan me het huis had laten zien zette hij de trofeeën die Rachel gewonnen had bij de overige die ze gewonnen had de afgelopen 9 jaar (ja, ze deed dit al toen ze 4 was).

O dat is geweldig, ik kan deze foto niet draaien dus je moet een hoek van 90 graden naar rechts maken met je hoofd om  het goed te zien. Zoals je ziet is het een HELE grote verzameling van gewonnen prijzen,

Uitzicht op het meer vanuit het huis

 Nog een uitzicht vanuit een ander raam, aan de schutting hangt een honingding waaruit kolibries kunnen eten

De dag daarna speelde ik vooral veel black ops op de Xbox ( :-) ) de dag dáárna ging ik... oke dit is gewoon niet te doen, ik ga niet alles opschrijven wat ik gedaan heb?? Dat gaat me uren kosten en daar heb ik geen zin in, ik ga in GROTE lijnen opschrijven wat ik gedaan heb en daarna schrijf ik elke dag (probeer ik elke dag) wat ik gedaan heb.

High school

Mijn eerste dag op school was een introductie voor iedereen die nieuw was, dat hield in: de 9de-klassers (freshmen) en de nieuwe kinderen op de school die dit jaar erop zijn gekomen. Toch heb ik het idee dat ik niet alles gezien heb van de school want achteraf hoorde ik dat er een fitnesszaal is en een zwembad, waar tot op de dag van vandaag nog helemaal niks van gezien heb.

Deze school heeft geen jongenstennisteam maar het is me gelukt manager te worden van het meisjestennisteam (: klinkt leuk, maar het enige wat ik doe is helpen met de training en scores op schrijven bij toernooien. Mijn eerste football-game die ik gezien heb was nu twee weken geleden, elke vrijdag is er een wedstrijd en elke wedstrijd heeft een thema, het is de bedoeling dat je je als toeschouwer kleedt als dat thema, best raar maar veel mensen hadden superhelden outfits die avond, wat ook het thema was van die avond. Ik heb er veel nieuwe mensen ontmoet. Tot nu toe ben ik naar drie football-wedstrijden geweest, hier heb je wat foto's:

Het katmeisje heet Greta, we kwamen erachter dat we op dezelfde dag geboren zijn en nu zijn we birthday-buddies! Er is een bepaalde groep grote gespierde/dikke jongens met footballshirts, dat zijn de footballspelers die dus in het schoolteam spelen. Elke dag heb je dezelfde vier vakken, elk lesuur duurt 90 minuten. 

Maar als de bel gegaan is na je laatste lesuur ga je nog niet naar huis omdat je dan naar je naschoolse activiteit gaat! Meestal een sport. Ik heb 5 dagen in de week tennis, 3x training en 2x rondlopen bij een wedstrijd en scores opschrijven.

Elke vrijdag staat iedereen op aan het begin van de eerste les met het gezicht naar de Amerikaanse vlag in de klas gericht en zingt een of andere vrouw het Amerikaanse volkslied voordat de les begint. Het voedsel wat je kan krijgen in de pauze is 50% poep minstens en je mag niet eens kiezen of je iets niet neemt of niet omdat er een wet is die zegt dat je veel eten op je dienblad moet nemen, ook al heb je zelf eten bij je... Gelukkig is er nog subway waar we in de auto heengaan in de lunchpauze (helaas niet elke dag). 

Er zit een cowboy op onze school! Hij draagt cowboyschoenen, een dikke riem met hoefijzers er op, en hij draagt altijd blauw/rood geruit overhemd. Zijn droombaan later: professionele stierenrijder. De kluisjes hebben irritante sloten met een wiel erop waar je een code op moet draaien om het te openen, eerst lukte het me dus echt niet, maar nu ben ik er een pro in! Tijdens de lunch zit iedereen bij zijn/haar vriendengroep. Negende jaars heten freshmen (ze zijn net als brugklassers in Nederland), tiendejaars zijn sophmores, elfde jaars zijn juniors en twaalfdejaars zijn seniors, ik ben een senior (:

Ik met Nicki

Op 1 oktober is er een feest in de school genaamd "homecoming" het is de bedoeling dat je met een date komt  en als je die niet hebt kom je in een groep. Ik heb een date, Nicki, ze zit in het meisjes tennisteam, ze is erg... luidruchtig en je kan erg met haar lachen. Toch jammer dat ze een groep van mijn vrienden niet mag. Het thema van homecoming is the jaren '80 waar ik totaal niet voor gestemd heb, ik stemde op Vegas maar blijkbaar is er meer gestemd op de jaren '80 -.-

Ik heb het vak newswriting wat echt veel interessanter klinkt dan het is, mocht je ooit naar een high school gaan, kies dat vak NIET want het is nog saaier dan de weersvoorspelling in Somalië. Als een meisje hier in Amerika je leuk vind laat ze dat merken en wil ze echt altijd je aandacht! Ik heb al een gezegd dat ze teveel aandacht eist en rustig aan moet doen. Ben hier al drie weken en nog steeds ben ik nog niet gewend aan het feit dat zestienjarige meisjes hier gewoon een auto kunnen rijden. Nou ja, zolang ze me liften naar huis geven na de tennistraining mogen ze van mij blijven rijden. En Taco Bell, het is gewoon zo jammer dat we dat niet hebben in Nederland!

Dat is hoever ik nu ben, vanaf nu probeer ik elke dag iets neer te zetten hier zodat ik niks vergeet, heb vandaag een HD video/fotocamera gekocht dus er zullen veel foto's en video's zijn!

#1

Voorwoord

"Ja natuurlijk wil ik een jaar high school doen in Amerika!", was mijn eerste reactie toen mijn moeder me er over vertelde een half jaar geleden en nu ben ik in Amerika en heb ik al een week school gehad, en het is echt anders. Daarvoor heb ik deze blog aangemaakt, dan hoef ik het niet aan iedereen te vertellen want het is een hele ervaring en dit houdt het overzichtelijk (:
Ok ik begin.






American contact

Als eerst wil ik zeggen dat ik in Lodi terechtkom, Lodi ken je vast niet, het is een dorp in Wisconsin, op de kaart staat aangegeven waar het ligt in de Verenigde Staten. Hetzelfde weer als in Nederland alleen warmer in de zomer en (veel) kouder in de winter. Madison is de hoofdstad van Wisconsin, waar ik aankwam na negen uur vliegen in totaal. Mijn gastgezin was niet thuis op dat moment, ze konden me niet ophalen want ze waren op een beauty-paegant van hun 13-jarige dochter (het is een schoonheidswedstrijd voor kinderen).
Ze hadden bedacht dat iemand van de organisatie mij op zou halen op het vliegveld en ik zou twee nachten verblijven in haar huis totdat ik bij mijn echte gastgezin terecht kwam. Pamela stond op mij te wachten op het vliegveld in Madison, ik laadde mijn koffer van 26 kilo in haar auto en we reden naar haar huis.

Wat me vooral opviel onderweg is dat de weg veel meer op en neer ging dan in Nederland, ik ben een plat land gewend, het is hier helemaal niet plat! Er waren maïsvelden en telefoonpalen zover als het oog kon kijken.

De buurt die we binnenreden was typisch Amerikaans (ik heb nog geen apparaat wat foto's kan maken met een waardige kwaliteit, de foto's die je nu ziet zijn van facebook of google, morgen koop ik een iPhone waarschijnlijk omdat ze goedkoop zijn hier, en die dingen hebben een goede camera). Het waren losstaande, vrij platte houten huizen die ver uit elkaar stonden. Ik ben in Amerika.

Zombies en BB-guns


Het gezin bestond uit de moeder, Pamela, vader, Bob, 13-jarig zoontje, Connor (mager), 17-jarige zoon, Brian (mager), 19-jarige zoon, Jon (heel erg gespierd). Er was ook een 16-jarige uitwisselingsstudente uit Brazilië die drie maanden in het gezin zou verblijven, Marryelle (spreek je uit als: Magiejelle).
Mijn bed stond in de kelder, die aangenaam was, twee luie stoelen, televisie met xbox, airhockeytafel en een badkamer die stierf van de spinnen (waarvan ik er zeker zes heb doodgeslagen). Ik ga niet heel gedetailleerd vertellen over deze mensen maar ik had een leuke tijd daar, ik speelde zombies op de Xbox met het 13jarige jongetje en ze hadden een hele verzameling BB guns: geweren die net echt lijken, alleen werken ze op batterijen en schieten ze witte plastic balletjes. En ze hadden een hele hoop, zelfs een riot shield en een stungrenade. Als ik mijn slaapkamer mocht beschrijven zou ik dat in twee woorden doen: Wisconsin Badgers. De lamp, de muren, gordijnen, posters zelfs de hond heet Buckie Badger!
Afijn na twee nachten bracht Bob me naar een restaurant waar ik mijn nieuwe vader Jan zou ontmoeten.

Chulavista


Jan is heel aardig, hij bracht me naar het hotel waar we verbleven, het was Chulavista genaamd, het had 4,5 ster en er was een groot waterpark. Op de weg reden veel grotere auto's dan we hebben in Nederland. Een hoop chevrolets, dodges en merken die ik niet kende. Toen we aankwamen zag ik een opmerkelijke auto staan, het was een oude goudbruine Corvette. Hij bleek van Jan te zijn.
In het hotel ontmoette ik mijn gastgezin, nou ja, Rachel en Marci. Tyler scheen nog te slapen in zijn hotelkamer (het was 11 uur s'ochtends). Rachel was heel netjes gekleed, ze kwam net terug van de beauty-paegant en ze leek mij eerder 17 dan 13. Ze was zelfs bijna even lang als ik.
In de hotelkamer aangekomen ontmoette ik Tyler en twee vrienden van hem: Briar en Alex. De moeder Marci is erg druk en vrolijk. Ze zei: de jongens spelen een spel wat jij vast niet leuk vind. Het heet Black Ops. Haha dat had ze dus fout.
Nadat ik wat stroopwafels had uitgedeeld kreeg ik een bijna lege fles Mountain Dew van Briar. Dit had ik nog nooit gezien en het was geweldig! Waarom hebben we dat niet in Nederland?
We waren op de beauty-paegant voor de laatste ronde, we zagen alle 108 kandidaten van 13 of jonger langskomen en ik vroeg me af hoeveel pedofielen er in het publiek zaten. Rachel viel nogal op omdat ze bijna 1.80 meter is dus ze stak boven iedereen uit daar. Uiteindelijk werd ze derde van de 108 wat je best een prestatie mag noemen. Ze had een boel prijzen voor verschillende onderdelen gewonnen. Het was de negende keer dat Tyler meeging, het was niks speciaals voor hem. Later hoorde ik van Jan dat Rachel nu in totaal 87 prijzen heeft gewonnen in schoonheidswedstrijden.....

Cheerleaders


De dag daarna gingen Briar, Alex, Tyler en ik naar het waterpark. We ontmoetten daar twee cheerleaders waar we de hele dag mij omgingen. Ze vonden mijn accent prachtig wat grappig is, want ik vind een Nederlanders accent op de Engelse taal een van de lelijkste accenten ooit. Er waren geweldige waterglijbanen daar en van drie tot zes hebben we in het warme bubbelbad gezeten. De cheerleaders waren erg geïnteresseerd en ze vroegen zich af of er een mcdonalds was in Nederland en of ik Deens kon praten (wtf?)
De dag daarna was het tijd om naar huis te gaan, ik reed samen met Jan in de corvette naar huis. Jan kreeg onderweg naar huis complimenten van mensen waar we langs reden, dat heb ik nog nooit meegemaakt in Nederland! Volgens Jan zijn de mensen in Lodi, en vooral de meisjes, erg open en praten ze makkelijk. Ik had nog geen idee wat ik zou gaan verwachten.

High school


De dag daarna ging ik al meteen naar school om kennis te maken met de tenniscoach en mijn vakken die ik dit jaar zou doen uit te kiezen. De tenniscoach was nergens te vinden, maar de vakken waren gelukt. Je had rare vakken die je niet had in Nederland zoals psychologie, nieuws schrijven, kleine dieren wetenschappen zelfs krachttraining. Ook leerde ik dat je elke dag hetzelfde rooster hebt, je hebt het voor 3 maanden en dan heb je 4 andere vakken voor 3 maanden. De vakken voor mijn eerste periode waren Work Skills (werkvaardigheden), Chemistry (scheikunde), World Affairs (wereldzaken, geen idee wat het is maar klinkt interessant toch?) en Yearbook/Newswriting (journalisme-dingen).

Ik schrijf andere keer verder, dan vertel ik over de high school zelf (: